Sinds de vestiging van de eerste school in Wonderland, waar de Nederlandse leerplichtambtenaren en de onderwijsinspectie nu intensief onderzoek naar doen, wordt de “behoefte” aan internationale erkenning van ons Wonderland toch weer actueel. In die zin, dat het een aantal zaken, zoals de vestiging van een school, maar ook het verstrekken van reisdocumenten en voertuig-kentekens, zal vergemakkelijken.
De huidige geopolitieke situatie is bij uitstek geschikt om betrekkingen te zoeken met landen, die een groot politiek gewin uit die betrekkingen zouden kunnen halen. Wonderland ligt immers in het hart van de Europese Unie en publicitair zouden, momenteel hoogst impopulaire landen, kunnen scoren met een anker binnenin die unie.
Echter, een landje dat zich voor laat staan op Natuurrecht kan en zal zich niet laten verleiden tot betrekkingen met landen, die zich gedragen op een manier die meer dan haaks staat op natuurrecht.
“Er is geen koe zo bont of er is wel een vlekje aan”, als gezegde, betekent dat in een wereld die draait op burgerlijk recht, gewoonterecht of islamitisch recht, wij als enigste landje met Natuurrecht altijd wel ergens tot een aanvaardbaar compromis bereid zullen moeten zijn, als wij voor de goede zaak diplomatieke betrekkingen “nodig” hebben.
Zonder al in details te kunnen treden, lopen er via persoonlijke netwerken initiatieven voor verkenning van de mogelijkheden in continenten zoals Afrika en Zuid Amerika.
Het is als het balanceren op een dun koord tussen enerzijds onze “behoeften” en anderzijds de afweging in hoeverre diplomatieke betrekkingen een win-winsituatie kunnen zijn voor beide landen.
Dus wordt zeer zeker nog vervolgd……